‘Zes dagen per week draaide alles om brood’

Gepubliceerd in dagblad Trouw op 10 april 2010.

De eerste baan maakt vaak diepe indruk en legt de basis voor later. CDA partijvoorzitter Peter van Heeswijk begon als broodbezorger in het Brabantse Luyksgestel.

“Ik ben begonnen als broodbezorger, per dag bezocht ik zo’n 180 klanten. Dat deed ik met een elektrisch autootje, ik had nog geen rijbewijs, dus vandaar. Ik was achttien, net klaar met mijn vwo en ik had nog geen idee wat ik wilde gaan doen. Iedereen mocht bij ons thuis studeren, maar als je dat niet deed, ging je bijna vanzelfsprekend aan het werk in de bakkerij.

We woonden naast het bedrijf, als kind groei je er mee op. Zes dagen in de week draaide alles om brood bakken en verkopen: er was altijd bedrijvigheid. Mijn ouders waren veel aan het werk, maar ze waren wel in de buurt. Als ik mijn vader nodig had, hing ik meteen aan zijn bakkersbroek.

Al snel deed ik op de zaterdagen ook gewoon mee: vlaaidozen vouwen en broodjes inpakken, niet de hele dag natuurlijk, gewoon voor een paar uurtjes. Maar toen ik als broodbezorger begon, was dat wel even anders; opeens werd ik geacht klanten thuis te bezoeken.

Je ging gewoon achterom, je maakte alles met de mensen mee: de vreugde als er een nieuwe baby was geboren, maar ook het verdriet als er iemand was overleden. Zo moest ik een keer brood brengen toen de vader van een van mijn voetbalvrienden was overleden, ik vond dat moeilijk, en wilde eigenlijk niet gaan. Mijn vader zei toen vastberaden: ‘De hele familie is er, dus er moet ook brood komen.’ Dan kom je daar, met lood in je schoenen: de rouwende weduwe stond naast de kist, en voor je het weet sta jij ook te rouwen, samen met de familie.

Iedere morgen stond ik om zes uur op, een uur later begon ik met het klaarmaken van de bestellingen, en daarna reed ik langs de vaste klanten. Mijn actieradius beperkte zich vanwege de electrokar tot Luyksgestel, maar andere bezorgers reden op een dag van Reusel, tot Borkel en Schaft.

De hele dag was ik bezig met het rondbrengen van de bestellingen: Lekker wit brood, tarwe- en krentenbrood en tompoucen, dat waren de producten die het beste verkochten. Je ging geregeld bij mensen op de koffie, maar ik kon natuurlijk niet vijf koppen koffie op een dag drinken, dan vraagt de klant zich af: Waar blijft de bakker? Soms gebeurde het wel eens dat mensen met een rammelende maag op me zaten te wachten, maar dat toonde ik ze een betoverende glimlach, en dan mochten ze me nog wel eens vergeven.

Een jaar lang ben ik fulltime broodbezorger geweest, daarna ben ik politicologie gaan studeren. Na mijn studie miste ik de bakkerij, en heb ik mijn bakkerdiploma gehaald. Vijfentwintig jaar lang heb ik vervolgens in het bedrijf gewerkt, eerst in de bakkerij, en daarna als directeur. Sinds 2007 ben ik werkzaam als fulltime partijvoorzitter, soms mis ik het wel eens, mijn passie voor brood zal nooit overgaan.”